عبارتست از فرآیند اندازه گیری پیوسته و مقایسه فرآیندهای تجاری خودی با فرآیندهای قابل مقایسه در سازمان های پیشرو برای به دست آوردن اطلاعاتی که به سازمان کمک خواهد کرد بهبودها را تشخیص داده و آنها را انجام دهد. در ادامه به چهار نوع بهینه کاوی اشاره می شود:
1) بهینه کاوی داخلی:
عمدتاً در شرکتهای بزرگ و وسیع استفاده می شود ، جایی که واحدهای مختلف نسبت به یکدیگر ارزیابی و مقایسه می شوند. اگر یک واحد دارای عملکرد بهتری نسبت به سایر واحدها باشد ، عملیات و تجربیات آن واحد بطور داخلی برای اصلاح و بهبود واحدهای دیگر می توانند انتقال یابند.
2) بهینه کاوی رقابتی:
توسعه تجزیه و تحلیل رقیب است. به نحوی که تمرکز روی بهترین رقبا باشد. با توجه به مسائل مربوط به اشتراک در اطلاعات حساس بین رقبا و محدودیتهای قانونی و اخلاقی مربوط به این نوع از بهینه کاوی ، مشاهده شده که بهینه کاوی رقابتی اغلب کم مایه ، سطحی و متمرکز روی ارقام کلیدی می باشد.
3) بهینه کاوی کارکردی:
شرکای بهینه کاوی می توانند مشتریان ، تامین کننده ها و یا دیگر شرکتهای داخل همان صنعت یا زمینه تکنولوژیک باشند. در تماس بودن با این شرکتها اغلب آسان بوده و مسائلی که این شرکتها با آنها روبرو می شوند ، غالباً شبیه به هم می باشند.
4) بهینه کاوی عمومی:
تمرینی از خلاقیت، یافتن شرکتهایی که در صنایع غیر مرتبط ، فرآیندهایی مشابه با فرآیندهای شرکت خودی دارند ، معمولاً نیازمند خلاقیت می باشد. همین امر در مورد انتقال اطلاعات از یک صنعت به صنایع دیگر نیز صادق است. توان تعیین تکنولوژی های جدید و تجاری که ما را برای عبور از موانع ، هدایت خواهند کرد مهمترین موضوع در بهینه کاوی عمومی می باشد.
تیم بهینه کاوی:
از نوع تیمهای بهبود فرآیند است. این نوع تیمها معمولاٌ به طور پیوسته سیستمها و فرآیندهای سازمانی را مورد بررسی قرار داده و به طراحی مجدد ، بهبود بخشیدن ساده و موثر کردن فرآیندها می پردازند. واژه کیفیت مفهومی است که تمامی تیمهای بهبود فرآیند آن را در نظر می گیرند. بحث بهبود ، زیر بند 5-8 استاندارد ایزو 2000- 9001 و یکی از الزامات سیستم مدیریت کیفیت است .
