جهان بیمه

عنوان :تحلیل عوامل خارجی اثرگذار بر برنامه ریزی نیروی انسانی

استاد:جناب آقای دکتر رضایی دیزگاه

 پاییز 90

چکیده:

برنامه ریزی منابع انسانی از وظایف عمده مدیریت منابع انسانی است که انجام صحیح آن درحفظ وبقای سازمان اثر تعیین کننده دارد.امروزه تغییرات وتحولات مستمر وسریع محیطی ولزوم پاسخگویی به این تغییرات ونیز اهمیت پدیده پیش بینی برای آینده سازمان ،اهمیت وضرورت برنامه ریزی منابع انسانی را دوچندان ساخته است.به همین دلیل ،برنامه ریزی منابع انسانی ماهیتی استراتژیک دارد.در این مقاله به تحلیل عوامل خارجی تأثیرگذار بر برنامه ریزی نیروی انسانی پرداخته می شود و هر یک از این عوامل تأثیرگذار را مورد بررسی قرار می دهد.

مدل کارت امتیازی متوازن یکی از مدلهای اجرائی استراتژی در سازمانها می باشد. در ادامه به معرفی این مدل و اجزاء آن پرداخته می شود.

تاریخچه کارت امتیازی متوازن:

 روبرت کاپلان Robert Caplan و  دیوید نورتن David Norton

مقدمه
آیا تا به حال از خود پرسیده‌اید که چرا بعضی از شرکت‌های بزرگ و موفق در مدت زمان کوتاهی با از دست دادن سهم بزرگی از بازار خود به موقعیتی معمولی و حتی تأسف بار تنزل یافته‌اند و چرا برخی از شرکت‌های کوچک و گمنام به یکباره به جایگاه‌های ممتازی در صحنه رقابت بین الملل رسیده‌اند؟ آیا در این مورد فکر کرده‌اید که چرا برخی از مؤسسات، نوسان‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی را به راحتی تحمل نموده و بر آنها غلبه می‌کنند

. مقدمه
بازارگرایی شده است، و بدون شک در ادامه هم، مرکزی به توانایی یک شرکت، برای رقابت و جلب پاداش های برتر در بازارهای کسب و کار و همچنین بازار مصرف ایجاد خواهد شد. این که آیا کاربر به سایر نظرسنجی به عنوان یک فرهنگ متمرکز در درک و ارضای نیازهای مشتری (اسلاتر و نارور، 1994) و یا به عنوان مکانیزم حمایتی برای جمع آوری، انتشار و در پاسخ به هوش بازار بر روی نیازهای مشتری (کوهلی و جاوورسکی، 1990) مطالعه و درک بازارگرایی شده اند، قابل توجه و گسترده است. تا به امروز، بازارگرایی کانون توجه صدها نفر از مطالعات، فرابررسی عالی و بررسی مقالات (کانو، کاریلیت و جارامیلو، 2004؛ کیرکا، جایاچاندران و بیردن، 2005؛ لیایو، چانگ، وو و کارتریچیز، 2010) که از پیکره هر یک از این آثار یافته های برجسته در حال ظهور می باشند.

برنامه‌ریزی استراتژیک گونه‌ای از برنامه‌ریزی است که در آن هدف، تعریف و تدوین استراتژی‌هاست. از آنجایی که استراتژی می‌تواند عمر کوتاه یا بلند داشته باشد، برنامه‌ریزی استراتژیک می‌تواند برنامه‌ریزی بلند‌مدت یا کوتاه‌مدت باشد، اما هر کدام رویکردی متفاوت دارند. 

چکیده:
در این نوشتار سعی شده است با ارایه تعاریفی از اطلاعات، فناوری اطلاعات و شرایط فناوری اطلاعات از یک سو و نحوه تدوین استراتژیها در یک سازمان و الزامات و بایسته های تدوین استراتژی و با برسی مراحل مختلف تدوین استراتژی از سوی دیگر، به نقش فناوری اطلاعات و تاثیری که در مراحل مختلف تدوین استراتژی می توانند داشته باشند بپردازیم. همچنین نیازهای سطوح مختلف مدیریتی به اطلاعات و فناوری اطلاعات و مشخصه های اطلاعات مناسب برای هر یک از این سطوح، و نقش فناوری اطلاعات در تولید اطلاعات مناسب برای سطح عالی مدیریتی و مدیر ارشد سازمان که وظیفه تدوین استراتژی را بر عهده دارد، مورد بررسی و مداقه قرار گرفته است. 

در ادبیات استراتژی، چند استراتژی عمومی وجود دارد که استراتژی شرکت‌ها را می‌توان بر آنها منطبق ساخت. مبنای این دسته‌بندی بر اساس ارزشی است که سازمان به ذی‌نفعان خود ارایه می‌کند. با در نظر گرفتن منابع محدود سازمان‌ها ـ مانند سرمایه‌های انسانی، منابع مالی، دانش سازمانی و ... ـ   سازمان‌ها نمی‌توانند و «نباید» در همه فرایندهای خود سرآمد باشند و همه خواسته‌های مشتریان خود را محقق سازند. به عبارتی استراتژی سازمان است که تعیین می‌کند تمرکز اصلی سازمان و اولویت‌بندی فعالیت‌هایش برای ارایه خدمات مطلوب، باید در راستای چه چیزی باشد.

چکیده
هنگامی که افراد در انتظار آینده هستند و درگیر برنامه ریزی می شوند چگونگی آینده مطلوب را تعیین میکنند و با استفاده از روش سیستماتیک تلاش میکنند تا موفقیت آینده مورد نظرشان را تضمین کنند، بنابراین، برنامه ریزی نوعی تجربه مشترک انسانی است.این نوشتار به معرفی برنامه ریزی استراتژیک و برنامه ریزی عملیاتی می پردازد و همچنین مدل ها و تکنیک های این دو برنامه ریزی را به طور مختصر شرح می دهد، و درنهایت به تفاوت میان برنامه ریزی استراتژیک و عملیاتی می پردازد.
واژگان کلیدی
برنامه، برنامه ریزی، برنامه ریزی استراتژیک، برنامه ریزی عملیاتی.
مقدمه
در میان همه وظایف مدیریت برنامه ریزی از اساسی‌تر‌ین آنهاست که مانند پلی زمان حال را به آینده مرتبط می سازد. به عبارت دیگر برنامه‌ریزی میان جایی که هستیم 

تعاریف و مفاهیم اساسی
استراتژی به عنوان یک مفهوم برآورنده هماهنگی بین سازمان و محیط بیرونی آن است که آغاز کاربرد آن در بخش‌های سازمان به نیمه دوم قرن بیستم بر می‌گردد. در سالهای اخیر علیرغم تاکید بر اهمیت موضوع بر روی تعاریف مفهوم در ارتباط با مدیریت استراژیک هنوزیک همبستگی فکری کامل وجود ندارد در فرهنگ مربوط به مدیریت سازمان عنوان‌های عمومی از قبیل مدیریت استراتژیک «سیاست سازمان» «برنامه‌ریزی دراز مدت» در استراتژی موسسه و با مفاهیمی از قبیل «استراتژی» و «سیاست» گاهی مترادف یکدیگر و گاهی هم در معناهای مختلف به کار برده می‌شوند.
در حقیقت جدا سازی قطعی بین چنین مفهومی‌هایی شکل می‌نماید اما همراه با تشابهات مورد بحث به لحاظ معنا بین اینها داعای هم معنی بودنشان به طور کامل مشکل است وجود یک سوی تفاوت بین آن‌ها باید بیان نگردد بدین ترتیب در این فصل به مظنور روشن بخشیدن سازماندهی موضوعات مباحثمان نخست مفهوم‌ةای اساسی درارتباط با مدیریت استراتژیک بررسی خواهد شد سپس تشابه و تفاوت‌های بین مفاهیم