جهان بیمه

• کارت سبز

  کارت سبز یک گواهینامه بین المللی در زمینه بیمه شخص ثالث است که توسط رانندگانی که به طور موقت قصد عبور و تردد در کشورهای مشخصی واقع در منطقه جغرافیایی سیستم کارت سبز را دارند،تهیه شده و در صورت بروز حادثه تصادف یا در صورت نیاز در مرزها و سرحدات یا داخل کشورهای عضو ارائه می گردد. 
  

• سیستم کارت سبز چیست ؟

  اساس نظام کارت بیمه بین المللی وسایل نقلیه موتوری موسوم به سیستم کارت سبز Green Card system بر مبنای توصیه کمیسیون اقتصادی برای اروپا The Economic commission for Europe)E.C.E) وابسته به سازمان ملل متحد در تاریخ 23/1/1949 بنیان نهاده شد. براساس قطعنامه سازمان ملل متحد ، قرارداد لندن یا موافقت نامه هماهنگ بین دفاتر Uniform Agreement پی ریزی شد که عملیات سیستم کارت سبز بر پایه مفاد آن صورت می پذیرد . فعالیت اجرایی سیستم کارت سبز در تاریخ اول ژانویه سال 1953 آغاز شده است. 
  
  

• نحوه عضویت در سیستم کارت سبز

  شرط اصلی عضویت در سیستم کارت سبز این است که در کشور متقاضی عضویت ، بایستی قانون بیمه اجباری مسئولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری (قانون بیمه اجباری شخص ثالث T.P.L (Compulsary Third Party Liability وجود داشته باشد. 
  
  

• اعضای کارت سبز

  در حال حاضر 45 کشور عضو سیستم کارت سبز هستند که به جز 5 کشور ایران ، عراق ، تونس، مراکش و رژیم غاصب اسرائیل بقیه کشورهای عضو کارت سبز در قاره اروپا قرار دارند. حدود 220 میلیون وسیله نقلیه موتوری در محدوده جغرافیایی سیستم کارت سبز تردد می کنند. 
  
  

• دفاتر کارت سبز

  در هر کشور عضو سیستم کارت سبز ، یک "دفتر ملی کارت سبز" وجود دارد. دفتر ملی کارت سبز مطابق با قوانین و مقررات ملی هر کشور ، عهده دار مدیریت ، رسیدگی و پاسخگویی در زمینه خسارات ناشی از تصادفات وسایل نقلیه موتوری کشورهای عضو می باشد. دفتر کارت سبز در هر کشور بر طبق رویه بیمه گر صادر کننده کارت سبز عمل نموده و در روند عملیات تسویه خسارات ناشی از حوادث ایجاد شده توسط رانندگان خارجی ، برحسن اجرای عملیات طبق مفاد موافقت نامه هماهنگ بین دفاتر ، نظارت دارد. کلیه دفاتر کارت سبز عضو دفتر مرکزی کارت سبز( Council of Bureaux(C.O.B که مقر آن در لندن است می باشند. 
  
  

• دفتر کارت سبز ایران (Green Card Bureau of Iran)

  دفتر کارت سبز بیمه مرکزی ایران Bimeh Markazi Iran-The Green Card Bureau of Iran به عنوان دفتر کارت سبز ایران مسئولیت نظارت بر حسن اجرای مفاد آئین نامه داخلی (Uniform Agreement (U.A را به عهده دارد. 
  
  

• کارت سبز را چه نهادی صادر می کند

  کارت سبز توسط شرکت های بیمه ای که در هر کشور اجازه صدور بیمه نامه شخص ثالث را دارند و به عضویت دفتر کارت سبز آن کشور پذیرفته شده باشند، صادر می شود. در ایران ، شرکت سهامی بیمه ایران Iran Insurance Company به عنوان تنها شرکت بیمه ای که عضو دفتر کارت سبز ایران است، اجازه صدور کارت سبز را دارد.
  در صورت وقوع تصادفی که مقصر آن یک راننده خارجی دارای کارت سبز باشد: زیان دیدگان می توانند به دفتر کارت سبز آن کشور که تصادف در آنجا واقع شده ، مراجعه کرده و با استفاده از راهنمایی های دفتر کارت سبز، زیان های وارده را جبران نمایند. 

• قانون الحاق کارت سبز

• قانون‌ الحاق‌ دولت‌ ایران‌ به‌ سیستم‌ بین‌ المللی‌ بیمهمسئولیت‌ مدنی‌ وسایط نقلیه‌ موتوری‌ زمینی‌ در مقابل‌ شخص‌ ثالث‌ (کارت سبز )

  مصوب 5/3/1356 
  ماده‌ واحده‌ ـ بیمه مرکزی‌ ایران‌ کلیه‌ دارندگان‌ وسایل‌ نقلیه‌ موتوری‌ زمینی‌ ( کارت سبز) را در تهران‌ دائر کند و نسبت‌ به‌ الحاق‌ آن‌ دفتر به‌ سیستم‌ بین‌ المللی‌ بیمه  مزبور اقدام‌ نمایند کلیه‌ موسسات‌ بیمه ایرانی‌ مجاز به‌ انجام‌ عملیات‌ بیمه اجباری‌ مسئولیت‌ مدنی‌ دارندگان‌ وسایل‌ نقلیه‌موتوری‌ زمینی‌ در مقابل‌ شخص‌ ثالث‌ ملزم‌ به‌ قبول‌ عضویت‌ دفتر مزبور می‌ باشند ترتیب‌ اجرای‌ این‌ قانون‌ به‌ موجب‌ آیین‌ نامه‌ ای‌ خواهد بود که‌ به‌ تصویب‌ شورای‌ عالی‌ بیمه خواهد رسیدو انواع‌ یدک‌ و تریلر متصل‌ به‌ وسایل‌ مزبور قانون‌ فوق‌ مشتمل‌ بر یک‌ ماده‌ پس‌ از تصویب‌ مجلس‌ شورای‌ ملی‌ در جلسه‌ روز پنجشنبه‌ 5 خرداد ماه‌1356 ، در جلسه‌ روز چهارشنبه‌ بیست‌ و پنجم‌ خردادماه‌ سال‌ یک‌ هزار و سیصد و پنجاه‌ و شش‌ به تصویب مجلس سنا رسید.

• مقررات داخلی سیستم کارت سبز

مقدمه

• از آنجایی که بر اساس توصیه‌نامه‌ای که گروه کاری حمل و نقل جاده‌ای کمیته ترابری زمینی وابسته به کمیسیون اقتصادی اروپای سازمان ملل متحد در سال 1949 به دولتهای عضو ارسال نمود، از آنها دعوت کرد از بیمه ‌گران بخواهند تا ریسک‌های مسئولیت شخص ثالث دارندگان وسایل نقلیه موتوری را پوشش دهند و برای تدوین مقررات کاربردی و یکسان با یکدیگر قراردادهایی منعقد کنند که رانندگان بتوانند در هنگام ورود به کشورهایی که پوشش بیمه شخص ثالث درآنجا اجباری است، با رضایت خاطر بیمه شوند.
• از آنجایی که بر اساس این توصیه نامه مقرر گردید که تهیه یک سند بیمه ‌ای یکنواخت، بهترین راه نیل به این هدف است و مبانی اصلی قراردادهایی است که باید فیمابین بیمه ‌گران در کشورهای مختلف منعقد شود را تنظیم کرد.
• از آنجایی که بر اساس موافقت‌نامه بین دفاتر، نمایندگان شرکتهای بیمه کشورهایی که در آن زمان به توصیه‌نامه پاسخ مساعد داده بودند، در ماه نوامبر سال 1951 متنی را تصویب کردند که مبنای روابط فیما بین بیمه ‌گران مذکور را شکل می‌داد.
• بر این اساس:
  • الف ـ هدف سیستم که معروف به «سیستم کارت سبز» است تسهیل عبور و مرور بین‌المللی وسایل نقلیه موتوری از طریق تأمین پوششبیمه ‌ای برای ریسک‌های مسئولیت شخص ثالث ناشی از کاربرد وسایل نقلیه مذکور، با توجه به ضوابط و معیارهای کشور میزبان بود و در صورت وقوع تصادفات رانندگی، جبران خسارت آسیب‌دیدگان مطابق با قوانین و مقررات داخلی آن کشور تضمین می‌شود.
  • ب ـ کارت بیمه بین‌المللی وسایل نقلیه موتوری کارت سبز_، که از سوی مراجع دولتی کشورهایی که توصیه‌نامه سازمان ملل متحد به رسمیت شناخته شده، در هریک از کشورهای میزبان دارای بیمه اجباری مسئولیت مدنی، سندی است که برای وسیله نقلیه موصوف در آن مورد استفاده قرار گیرد.
  • پ ـ در هر کشور عضو یک دفتر ملی ایجاد شده است و رسماً مجاز به ارائه تضمینی دوگانه به مراجع زیر می‌باشد:
    • به دولت خود تضمین می‌دهد که بیمه ‌گر خارجی از قانون در حال اجرا در آن کشور تبعیت نموده و خسارت زیان دیدگان را در حدود قانونی، جبران خواهد کرد.
    • به دفتر کشور میزبان در مورد تعهد بیمه ‌گر عضو مبنی بر تأمین پوشش مسئولیت شخص ثالث برای وسیله نقلیه درگیر در تصادف، تضمین می‌دهد.
  • ت ـ در نتیجه این تعهد دو گانه غیرانتفاعی، هر دفتر باید یک ساختار مالی مستقل داشته باشد که بر اساس الزام و تعهد مشترک بیمه‌گرانی که مجاز به ارائه بیمه اجباری مسئولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری فعال در بازار داخلیشان هستند، استوار باشد. به طوری که هر دفتر را قادر سازد تا وظایف و تکالیف ناشی از قراردادهای فیمابین خود و دفتر دیگر را برآورده سازد.
• بر این اساس:
  • الف ـ بعضی از دولت‌ها به منظور تسهیل بیشتر حمل‌ونقل بین‌المللی، از طریق امضای قراردادهای فیمابین دفاتر ذیربط، بازدید کارت سبز در مرزهایشان را از میان برداشته و عمدتاً آن را بر مبنای ثبت وسیله نقلیه انجام می‌دهد.
  • ب ـ شورای مجامع اروپایی در دستورالعمل[2] مورخ 24 آوریل 1972 به کلیه دفاتر کشورهای عضو، انعقاد چنین قراردادهایی را پیشنهاد نمود که بعداً به عنوان موافقتنامه متمم بین دفاتر که در تاریخ 16 اکتبر 1972 امضاء شد، معروف گردید.
  • پ ـ قراردادهای بعدی بر اساس همان اصول، دفاتر دیگر کشورها را قادر ساخت تا عضو سیستم شوند . سپس این قراردادها در یک سند که در تاریخ 15 مارس 1991 به امضاء رسید، تجمیع شده و به موافقتنامه تضمین چند جانبه موسوم گردید.
• نظر به اینکه بهتر است کلیه مقررات حاکم بر روابط فیمابین دفاتر در یک سند مستقل ترکیب شوند، شورای دفاتر در مجمع عمومی خود که در تاریخ 30 مه 2002 9 خرداد 1381_ در Rehtymno جزیره کرت_ برگزار گردید، این آیین‌نامه داخلی مقررات را تصویب نمود.

• فصل 1 - قوانین کلی (مقررات اجباری)

• ماده 1ـ هدف

  هدف این آیین‌نامه داخلی، اعمال حاکمیت بر روابط فیمابین دفاتر بیمه‌گران ملی از طریق اجرای مقررات مندرج در توصیه‌نامه شماره 5 است. این توصیه‌نامه توسط گروه کاری حمل و نقل جاده‌ای کمیته ترابری زمینی وابسته به کمیسیون اقتصادی اروپایی سازمان ملل متحد در تاریخ 25 ژانویه 1949 تصویب گردید و بعداً ضمیمه شماره 2 قطعنامه مشترک برای تسهیل حمل و نقل جاده‌ای R.E .4_ جایگزین آْن شد. ضمیمه شماره 2، توسط گروه کاری مذکور طی برگزاری هفتاد و چهارمین اجلاس خود در تاریخ 25 تا 29 ژوئن 1984 تصویب شد. نسخه اخیر آن، از این به بعد توصیه‌نامه شماره 5 نامیده می‌شود.

• ماده 2ـ تعاریف

  به منظور نیل به هدف این مقررات داخلی، واژه‌ها و عبارتهای زیر فقط دارای معانی‌ای خواهند بود که در این متن به آنها اختصاص داده شده و نه غیر آن.

  • «دفتر بیمه‌گران ملی» بعد از این موسوم به «دفتر»:یعنی سازمان حرفه‌ای که عضوی از شورای دفاتر است و مطابق با توصیه‌نامه شماره 5 در کشور محل استقرارش تأسیس شده است.
  • « بیمه‌گر»: یعنی هر مرجعی که مجاز به اجرای امور بیمه اجباری مسئولیت شخص ثالث_ دارندگان وسایل نقلیه موتوری در قبال اشخاص ثالث است.
  • «عضو»: یعنی هر بیمه‌گری که عضو یک دفتر است.
  • «کارگزار» یعنی هر بیمه‌گر یا شخص دیگری که توسط یک یا چند بیمه‌گر منصوب شده است تا با موافقت دفتر کشور محل استقرارش، اداره امور کارشناسی و تسویه خسارت ناشی از تصادفات مربوط به وسایل نقلیه‌ای را انجام دهد که در آن کشور به وقوع پیوسته و بیمه‌گر یابیمه‌گران ذیربط برای آنها بیمه‌نامه صادر کرده‌اند.
  • «وسیله نقلیه»: یعنی هر وسیله نقلیه موتوری که با نیروی مکانیکی حرکت کرده و به منظور سفر بر روی زمین نه بر روی ریل به کار می‌رود. به علاوه هر نوع یدک، خواه متصل یا غیرمتصل. اما منظور فقط وسیله نقلیه موتوری یا تریلری است که مشمول بیمه اجباری کشوری باشد که در آنجا مورد استفاده قرار می‌گیرد.
  • «تصادف»: یعنی هر حادثه‌ای که باعث خسارت یا آسیبی شود و برحسب قانون کشور محل وقوع تصادف، می‌تواند در حوزه پوشش بیمهاجباری مسئولیت شخص ثالث دارندگان وسایل نقلیه موتوری قرار گیرد.
  • «زیان دیده»: یعنی هر شخصی که مدعی جبران غرامت مربوط به هر نوع خسارت یا آسیبی است که بوسیله یک وسیله نقلیه به وجود آمده است.
  • «ادعای خسارت»: یعنی هریک یا چند ادعایی که به منظور جبران خسارت وارده توسط یک زیان‌دیده ارائه شده و ناشی از همان تصادف باشد.
  • « بیمه‌نامه»: یعنی قرارداد بیمه اجباری صادره بوسیله یک عضو که مسئولیت مدنی دارنده یک وسیله نقلیه را در هنگام استفاده از آن پوشش می‌دهد.
  • « بیمه شده»: یعنی هر شخصی که مسئولیت مدنی شخص ثالثش با یک بیمه‌نامه، پوشش داده می‌شود.
  • « کارت سبز»: یعنی گواهینامه بیمه بین‌المللی وسیله نقلیه موتوری که باید مطابق با نمونه‌های مورد تأیید شورای دفاتر باشد.
  • «شورای دفاتر»: یعنی نهادی که کلیه دفاتر به آن وابسته‌اند و مشمول اداره امور و عملکرد سیستم بیمه بین‌المللی مسئولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری موسوم به «سیستم کارت سبز» است.
• ماده 3ـ رسیدگی به دعوای خسارت
  • هنگامی که دفتری از وقوع یک تصادف در قلمرو کشوری که در صلاحیت آن است مطلع می‌گردد از آنجا که تصادف مربوط به یک وسیله نقلیه از کشور دیگری است، بدون آْن که منتظر یک ادعای رسمی باشد، اقدام به بررسی اوضاع و شرایط تصادف می‌کند، این دفتر باید در اسرع وقت اینگونه تصادفات را به بیمه‌گر صادر کنند بیمه‌نامه یا کارت سبز و یا در صورت لزوم به دفتر ذیربط اعلام نماید. هرگونه غفلت و ترک فعل در انجام چنین امری برعلیه به کار گرفته نخواهد شد. 
    اگر در جریان این رسیدگی، دفتر از هویت بیمه‌گر وسیله نقلیه درگیر در تصادف آگاه شد و متوجه شود که کارگزار این بیمه‌گر مطابق با شرایط مندرج در ماده 4، مورد تأیید می‌باشد باید فوراً این اطلاعات را به منظور اقدامات بعدی برای کارگزار مذکور ارسال نماید.
  • به محض دریافت یک ادعای خسارت ناشی از تصادفی که تحت شرایط فوق‌الذکر به وقوع پیوسته، در صورتی که کارگزار یک بیمه‌گر تأیید شده باشد، دفتر باید بلافاصله ادعای خسارت را برای کارگزار مذکور ارسال نماید، تا ادعای خسارت مطابق با شرایط مقرر در ماده 4 رسیدگی و تسویه شود. اگر کارگزار تأیید شده‌ای وجود نداشته باشد، باید موضوع را بلافاصله به بیمه‌گری که کارت سبز یا بیمه‌نامه مربوطه را صادر کرده یا در صورت لزوم به دفتر ذیربط اخطار فوراً اعلام کند که او یک ادعای خسارت دریافت نموده و به آن رسیدگی خواهد کرد با ترتیبی اتخاذ خواهد کرد که بوسیله نماینده‌ای که هویت او را نیز اعلام خواهد کرد مورد رسیدگی قرار بدهد.
  • دفتر مجاز است هر ادعای خسارت را به طور مسالمت‌آمیز تسویه کند یا هرگونه ابلاغ احتمالی که خارج از آیین دادرسی یا از مرجع قضایی رسمی باشد و مربوطه به بازپرداخت خسارت شود، را بپذیرد.
  • دفتر به همه دعاوی خسارت با اختیار کامل مطابق با مقررات قانونی و نظارتی مربوط به مسئولیت، جبران خسارت زیان‌دیدگان و بیمه اجباری مورد اجرا در کشور محل وقوع تصادف، به بهترین نحو در جهت منافع بیمه‌گر صادرکننده کارت سبز یا بیمه‌نامه رسیدگی خواهد کرد. دفتر برای تسویه خسارت و همه امور مربوط به تفسیر قانون مورد اجرا در کشور محل صلاحیت انحصاری دارد. وقوع تصادف را حتی هنگامی که راجع به مقررات قانونی در حال اجرا در یک کشور دیگر باشد_ بر اساس شرط اخیر، دفتر قبل از اتخاذ یک تصمیم نهایی، طبق درخواست صریح متقاضی به بیمه‌گر مربوطه یا دفتر ذیربط اطلاع خواهد داد.
  • هنگامی که خسارت پیش‌بینی شده بیش از شرایط یا حدود قابل اجرا تحت قانون بیمه اجباری مسئولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری که در کشور محل وقوع تصادف اعمال می‌شود، باشد، اگر چه این موارد برطبق بیمه‌نامه پوشش داده شده باشد، دفتر در رابطه با آن قسمت از خسارت که افزون بر شرایط یا حدود فوق‌الذکر است، با بیمه‌گر مشورت خواهد کرد. 
    در صورتی که قانون مورد اجرا، دفتر را مکلف کند که ضمانت‌های مندرج در قرارداد مازاد بر حدود و شرایطی که در قانون بیمه مسئولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری کشور محل وقوع تصادف ارائه شده، مدنظر قرار دهد، نیازی به موافقت بیمه‌گر مربوطه نیست.
  • دفتر نمی‌تواند با اراده و اختیار خود یا بدون موافقت کتبی بیمه‌گر یا دفتر مربوطه، ادعای خسارت را به نماینده‌ای که به خاطر تعهدات ناشی از قرارداد دارای نفع مالی است، واگذار نماید. اگر بدون چنین موافقتی این کار را انجام دهد حق جبران خسارت دفتر به یک دوم مبلغی که در غیر این صورت قابل پرداخت بوده، محدود خواهد شد.
• ماده 4ـ کارگزاران خسارت
  • پیرو هر قرارداد، هر دفتر شروط لازم‌الاجرایی را وضع خواهد کرد که خارج از تعهداتش با دفاتر دیگر و یا هر قانون یا مقررات نظارتی مالی است تا بر اساس آن به کارگزاران صالح در کشور مربوطه، تأییدیه‌اش را تفویض کرده، آن را مسترد یا از اعطای آن خودداری کند. 
    در هر حال تأییدیه، هنگامی که از طرف عضو یک دفتر دیگر برای هرگونه تشکیلاتی در کشور دریافت‌کننده درخواست مذکور، تقاضا شده باشد، به طور خود به خود اعطاء خواهد شد، مشروط بر این که چنین تشکیلاتی برای انجام بیمه مسئولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری مجاز باشد.
  • دفاتر واقع در کشورهای عضو منطقه اقتصادی اروپا وقتی چنین درخواستی را دریافت می‌کنند متعهد می‌شوند، نمایندگانی که قبلاً توسطبیمه‌گران دیگر کشورهای عضو به منظور رسیدگی به دعاوی خسارت تعیین شده‌اند را به عنوان کارگزاران خسارت در کشورهایشان مطابق با دستورالعمل 2000/26/EEC ؛ تأیید نمایند. تا زمانی که کارگزار مربوطه ظرفیت تسویه خسارتش را باتوجه به دستورالعمل مورد اشاره به عنوان نماینده رسیدگی به دعاوی خسارت حفظ می‌کند، این تأییدیه نمی‌تواند پس گرفته شود، مگر اینکه جداً تعهدات خود مربوط به این ماده را نقض کنند.
  • فقط یک دفتر صلاحیت برحسب درخواست یکی از اعضایش مجاز خواهد بود، از دفتری دیگر تقاضای تأیید یک کارگزاری را کند که در آن کشور مستقر است. این درخواست به وسیله نمابر یا پست الکترونیک ارسال خواهدشد و با مدرک تأیید شود که کارگزار پیشنهادی، تأییدیه درخواست شده را می‌پذیرد. 
    دفتر مربوطه تأییدیه‌اش را طی سه ماه از تاریخ درخواست اعضاء ارسال و تصمیم خود را همراه با تاریخ شروع اعتبار تأییدیه‌اش همزمان به دفتر درخواست کننده و کارگزار مربوطه اعلام خواهد کرد. در صورتی که هیچ پاسخی دریافت نشود، چنین تلقی خواهد شد که تأییدیه، اعطاء شده و از تاریخ انقضای مذکور معتبر است.
  • کارگزار همه دعاوی خسارت ناشی از تصادفات مربوط به وسایل نقلیه‌ای که به وسیله بیمه‌گر درخواست‌کننده تأییدیه‌اش بیمه شده‌اند را مطابق با مقررات قانونی یا نظارتی مورد اجرا در کشور محل وقوع تصادف در ارتباط با مسئولیت، جبران غرامت زیان‌دیدگان و بیمه اجباری وسایل نقلیه موتوری از طرف دفتری که تأییدیه را درخواست کرده، به نمایندگی از جانب دفتری که تأییدیه را داده است و به نفع بیمه‌گری که تأییدیه را درخواست نموده، رسیدگی خواهد کرد. هنگامی که تسویه خسارات مورد انتظار در غیر اینکه تحت پوشش بیمه‌نامه است از شرایط یا حدود قابل عمل تحت قانون بیمه اجباری مسئولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری مورد اجرا در کشور محل وقوع تصادف تجاوز نماید، کارگزار مربوطه باید بر اساس شرایط مقرر در ماده 5ـ3 عمل کند.
  • دفتری که تأییدیه‌اش را به یک کارگزار اعطا کرده است، آن را انحصاراً برای رسیدگی و تسویه خسارت، به نمایندگی از جانب دفتر و به نفعبیمه‌گر درخواست کننده تأییدیه، واجد صلاحیت می‌شناسد. دفتر این صلاحیت را در مورد ادعای خسارت به زیان‌دیدگان اعلام می‌کند و همه اعلامیه‌های مربوط به این گونه دعاوی خسارت را برای کارگزار مذکور ارسال خواهد کرد. در هر حال دفتر می‌تواند در هر زمان و بدون این که مکلف به توجیه تصمیمش باشد، امور رسیدگی و تسویه یک خسارت را از یک کارگزار بازپس بگیرد.
  • اگر به هر دلیلی، دفتر ملزم شود که به جای کارگزار، خسارت زیان‌دیده‌ای را جبران کند، غرامت زیان‌دیده مستقیماً توسط دفتری که درخواست تأییدیه را ارسال نموده، مطابق با شرایط مقرر در ماده 5، جبران خواهد شد.
  • بر اساس شرایط مقرر در ماد 4ـ4، کارگزار نسبت به توافق با بیمه‌گری که درخواست تأییدیه او را داشته، در خصوص مقررات بازپرداخت مبالغ پرداختی به زیان‌دیدگان مختار است و شیوه‌ای که برای محاسبه هزینه‌های رسیدگی‌اش توافق شده، در هر حال بر علیه هیچ دفتری قابل اعمال نخواهد بود. اگر کارگزاری نتواند پیش‌پراخت‌هایی را که طبق شرایط مقرر در ماده 4ـ4 از طرف بیمه‌گری که تأییدیه او را درخواست کرده است دریافت کند، دفتری که آن را تأیید کرده است غرامت آن را پرداخت خواهد کرد. غرامت دفتر اخیر را دفتری که بیمه‌گر ذیربط عضو آن است بر اساس شرایط مقرر در ماده 5 جبران خواهد کرد.
  • هنگامی که دفتری مطلع می‌شود که یکی از اعضایش تصمیم دارد کارگزاری را رد کند، باید فوراً این موضوع را به دفتری که تأییدیه داده است، اعلام کند، دفتر دوم اختیار خواهد داشت که تاریخ خاتمه اعتبار تأییدیه‌اش را تعیین کند. 
    زمانی که دفتر اعطاکننده تأییدیه به یک کارگزار، تصمیم دارد که آن را پس بگیرد، یا اینکه مطلع می‌شود کارگزار مذکور مایل است تأییدیه‌اش را پس بدهد، این موضوع باید فوراً به دفتر ارسال‌کننده درخواست تأییدیه کارگزار مربوطه اعلام شود. همچنین باید تاریخ انقضای اعتبار فعالیت کارگزار یا تاریخی که تأییدیه او منقضی خواهد شد، به دفتر مذکور اعلام شود.
• ماده 5ـ شرایط بازپرداخت غرامت
  • هنگامی که یک دفتر یا نماینده‌ای که به منظور تسویه خسارت تعیین شده. همه دعاوی خسارت ناشی از یک تصادف را تسویه کند، موضوع باید حداکثر در یک دوره یکساله از تاریخ آخرین پرداخت در وجه زیان‌دیده، به وسیله نمابر یا پست الکترونیک برای عضو دفتری که کارت سبز یابیمه‌نامه را صادر کرده یا در صورت لزوم برای دفتر ذیربطی ارسال شود که تقاضای جبران موارد مشخص شده ذیل را دارد.
    • مبالغی که به عنوان غرامت به طور مسالمت‌آمیز و دوستانه یا به حکم دادگاه به زیان‌دیدگان پرداخت شده است.
    • مبالغی که برای استفاده از خدمات خارجی در زمینه رسیدگی و تسویه هر ادعای خسارت هزینه شده و همه مخارجی که به ویژه به منظور اقدامات قانونی و حقوقی پرداخت شده و در همان شرایط مشابه به وسیله بیمه‌گر مستقر در کشور محل وقوع تصادف، هزینه می‌شد.
    • حق‌الزحمه رسیدگی به همه هزینه‌هایی که مطابق با قوانین مصوب شورای دفاتر محاسبه شده را پوشش می‌دهد.
      هنگامی که دعاوی خسارت ناشی از یک تصادف، اثبات شده و بدون پرداخت مبلغی بابت جبران غرامت، تسویه می‌شوند، مبالغی مانند آنچه که در تبصره 2ـ1ـ5 فوق ارائه شده و آنچه که به عنوان حداقل حق‌الزحمه رسیدگی مطابق با ماده 3ـ1ـ5 فوق توسط شورای دفاتر تعیین شده، قابل مطالبه هستند.
  • تقاضای جبران غرامت باید تصریح کند که آن وجوه در کشور مربوطه و به پول ملی افراد ذینفع قابل پرداخت هستند و در طی مدت 2 ماه از تاریخ تقاضا به آنها، هزینه‌ای تعلق نمی‌گیرد و اینکه پس از انقضای تاریخ مذکور به طور خود به خود بهره دیرکرد با نرخ 12% سالانه بر روی مبلغ مقرر از تاریخ تقاضا تا تاریخ دریافت وجه توسط بانک مربوطه افراد ذینفع اعمال خواهد شد. همچنین تقاضای جبران غرامت باید تصریح کند که مبالغی که به پول ملی اظهار شده با نرخ رسمی تبدیل ارز که در تاریخ درخواست در کشور دفتر مورد ادعا رایج است، به یورو قابل پرداخت خواهد بود.
  • در هیچ شرایطی تقاضای جبران غرامت، شامل مبالغ پرداختی بابت جریمه‌ها، وجه الضمان یا سایر جرایم مالی که به عهده بیمه‌گزار است و تحت پوشش بیمه مسئولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری کشور محل تصادف نیست، نخواهد شد.
  • اسناد و مدارک مثبت از جمله مدرک مستند و عینی که متضمن مبالغ پرداختی به زیان‌دیدگان بابت جبران غرامت است، در صورت تقاضا باید فوراً ولی بدون وقفه و تأخیر در بازپرداخت خسارت ارسال شوند.
  • علی‌رغم اینکه ممکن است دفتر همه دعاوی خسارت ناشی از یک تصادف مشخص را تسویه نکرده باشد، اگر امکان دارد که بازپرداخت کلیه مبالغ مذکور در موارد 5ـ1ـ5 و 2ـ1ـ5 فوق مطابق با شرایط مقرر در این ماده مطالبه شود. اگر مبلغ اصلی که برای بازپرداخت خسارت در نظر گرفته شده، بیشتر از اصل مبلغ تعیین شده توسط شورای دفاتر باشد، حق‌الزحمه رسیدگی که در ماده 3ـ1ـ5 منظور شده، قابل مطالبه است.
  • در صورتی که بعد از جبران یک خسارت، ادعای خسارت جدید یا مطالبه خسارت بیشتری در ارتباط با همان تصادف مطرح شود، در هر صورت باقی مانده حق‌الزحمه رسیدگی مطابق با مقررات قابل اجرا در زمانی که تقاضای جبران غرامت مربوط به ادعای خسارت جدید یا مطالبه خسارت بیشتر ارائه شده، محاسبه خواهد شد.
  • در صورتی که هیچگونه ادعایی برای جبران زیان ناشی از یک تصادف وجود ندارد، هیچ مبلغی به عنوان حق‌الزحمه رسیدگی قابل مطالبه نیست.
• ماده 6ـ تعهد ضمانت
  • هر دفتر بازپرداخت مبالغی که مطابق با مقررات مندرج در ماده 5 به وسیله دفتر کشور محل وقوع تصادف یا بوسیله نماینده منصوب آن در این زمینه مطالبه شده است را توسط اعضایش تضمین خواهد کرد. 
    اگر یک عضو نتواند مبلغ مطالبه شده را در مدت 2 ماهی که در ماده 5 مشخص شده پرداخت کند. دفتر ذیربط این عضو پس از وصول تضمینی که از سوی دفتر محل وقوع تصادف یا به وسیله نماینده منتخب او ارائه شد، خودش بر اساس شرایطی که متعاقباً توضیح داده شد، خسارت مذکور را جبران خواهد کرد. 
    دفتری که در مقام ضامن است، بازپرداخت را در مدت یک ماه انجام خواهد داد. پس از انقضای مدت مذکور، بهره دیرکرد به میزان 12% سالانه بر روی مبلغ متعلقه محاسبه می‌شود که از تاریخ شروع تضمین تا تاریخ وصول وجه توسط بانک ذینفع، به طور خودبخود اعمال خواهد شد. 
    اعلام تضمین از طریق نمابر یا پست الکترونیک در مدت 12 ماه بعد از تاریخ ارسال تقاضای بازپرداخت بر طبق ماده 5، انجام خواهد شد. 
    پس از انقضای مدت فوق‌الذکر بدون اثرگذاری نسبت به هرگونه دیرکردی که ممکن است متوجه دفتر مذکور باشد، مسئولیت و تعهدات دفتری که در مقام ضامن قرارداد، به میزان مبلغ خسارتی که از عضوش مطالبه شده به اضافه بهره‌ای 12 ماهه که با نرخ 12% سالانه محاسبه شده، محدود خواهد بود. 
    در صورت گذشت دو سال از تاریخ ارسال تقاضای جبران غرامت، هیچگونه اعلام تضمینی قابل قبول نخواهد بود.
  • هر دفتر تضمین می‌کند که اعضایش به کارگزاران مربوطه ابلاغ خواهند کرد که آنان مجاز هستند دعاوی خسارات را مطابق با مقررات مندرج در اولین پاراگراف ماده 4ـ4 فوق‌الذکر تسویه نموده و همه مدارک مربوط به دعاوی خساراتی که به آنها واگذار شده را به کارگزاران یا به دفتر محل وقوع تصادف ارسال کنند.

• فصل 2 - قوانین خاص حاکم بر مناسبات دفاتر طرفین قرارداد مبتنی بر کارت سبز (مقررات اختیاری)

مقررات این فصل وقتی روابط دفاتر طرفین قرارداد مبتنی بر کارت سبز باشد، اجرا می‌شود:

• ماده 7ـ انتشار و تحویل کارت سبز
  
  • هر دفتر مسئول چارت کارت سبز‌های خود می‌باشد یا باید به اعضایش اجازه انتشار آنها را بدهد.
  • هر دفتر باید به اعضایش اجازه دهد که برای بیمه‌گذارانشان منحصراً جهت وسایل نقلیه ثبت شده در هر کشوری که صلاحیت دارند، کارت سبز صادر کنند.
  • دفتر می‌تواند به هر عضو اجازه دهد برای بیمه‌گذاران خود در هر کشوری که در آنجا هیچ دفتری وجود ندارد، کارت سبز صادر نماید، مشروط بر اینکه عضو مذکور در همان کشور مستقر باشد. این شرط محدود به وسایل نقلیه ثبت شده در کشور موردنظر است.
  • همه کارت سبزها طی مدت پانزده روز از تاریخ شروعشان معتبر تلقی می‌شوند. در صورتی که یک کارت سبز برای مدت کمتری صادر شده باشد، دفتری که اجازه صدور کارت سبز را داده است باید به دفاتر کشورهای عضو تضمین دهد که پوشش کارت سبز مذکور برای مدت پانزده روز از شروع اعتبار آن. معتبر می‌باشد.
  • وقتی قرارداد منعقد شده بین دو دفتر، بر اساس ماده 6ـ3ـ5 فسخ می‌شود، همه کارت سبزهایی که با نام دفتر و به منظور استفاده در سرزمین‌های مربوطه آن تحویل داده شد، از تاریخ فسخ قرارداد، کان لم یکن تلقی و فاقد اعتبار قانونی خواهد بود.
  • وقتی که یک قرارداد بر اساس اعمال ماده 6ـ3ـ16 تعلیق یا فسخ می‌شود، وضعیت باقیمانده مدت اعتبار کارت سبزهایی که با نام دفاتر ذیربط به منظور استفاده در سرزمین‌های مربوط به آن تحویل شده، به وسیله شورای دفاتر تعیین خواهد شد.
• ماده 8ـ تأیید اعتبار یک کارت سبز

  به هر درخواستی که برای تأیید اعتبار یک کارت سبز مشخص، از جانب دفتر کشور محل وقوع تصادف یا توسط هر نماینده‌ای که به این منظور تعیین شده و به وسیله نمابر یا پست الکترونیک به یک دفتر ارسال گردیده در مدت سه ماه از تاریخ مذکور، پاسخ قطعی داده خواهد شد. در صورت پاسخ ندادن به این تقاضا تا انقضای مدت مقرر، کارت سبز موردنظر معتبر تلقی خواهد شد.

• ماده 9ـ کارت سبزهای تقلبی و جعلی، غیرمجاز یا غیر قانونی

  هر کارت سبز در کشوری که در آن معتبر است ارائه شود و حاکی از صدور تحت اجازه یک دفتر باشد توسط آن دفتر تضمین خواهد شد، حتی اگر تقلبی و جعلی، غیرمجاز یا غیر قانونی باشد. با این وجود تضمین دفتر مذکور در صورتی که یک کارت سبز مربوط به وسیله نقلیه‌ای است که به طور قانونی در کشور آن دفتر ثبت نشده، اعمال نخواهد شد، به استثنای شرایطی که در ماده 7ـ3 مشخص شده است.

• فصل 3 - قوانین خاص حاکم بر مناسبات دفاتر طرفین قرارداد مبتنی بر فرض پوشش بیمه ‌ای (مقررات اختیاری)

مقررات این فصل هنگامی اجرا می‌شود که روابط دفاتر طرفین قرارداد بر مبنای فرض پوشش بیمه‌ای همراه با استثنائات مشخص باشد.

• ماده 10ـ وظایف و تعهدات دفاتر

  دفاتری که مقررات این فصل را اجرا می‌کنند باید بر اساس یک رابطه متقابل، جبران همه مبالغ قابل پرداخت تحت این مقررات که ناشی از تصادف مربوط به یک وسیله نقلیه‌ای باشد که معمولاً در قلمرو کشوری است که هریک از این دفاتر آنجا ذیصلاح است، را تضمین نمایند، خواه وسیله نقلیه بیمه شده باشد یا نشده باشد.

• ماده 11ـ مفهوم مقر عادی
  • قلمرو کشوری که وسیله نقلیه معمولاً در آنجا مستقر است، بر اساس هریک از شرایط زیر تعیین می‌شود:
    • بر اساس قلمرو کشوری که وسیله نقلیه در آنجا دارای یک پلاک ثبتی است.
    • جایی که هیچ ثبتی در مورد آن نوع وسیله نقلیه لازم نیست، ولی وسیله نقلیه دارای یک پلاک بیمه‌ای یا یک علامت متمایزکننده شبیه به پلاک ثبتی در قلمرو کشوری است که پلاک بیمه‌ای یا علامت مذکور را صادر می‌کند.
    • در جایی که نه پلاک ثبتی، نه پلاک بیمه‌ای و نه علامت متمایزکننده‌ای برای بعضی از انواع مشخص وسایل نقلیه در قلمرو کشوری که دارنده وسیله نقلیه به طور دائمی مقیم آنجاست الزامی نیست.
  • در صورتی که وسیله نقلیه‌ای ملزم به داشتن یک پلاک ثبتی باشد و هیچ پلاک یا پلاک‌هایی که به طور قانونی برای مدت طولانی‌تری صادر شود را نداشته باشد و درگیر یک تصادف شده باشد، بر اساس قلمروی که تصادف در آنجا واقع شده است و برای تسویه هر ادعایی ناشی از تصادف مذکور، قلمرویی که وسیله نقلیه معمولاً در آنجا مستقر است، موردنظر خواهد بود.
• ماده 12ـ معافیت‌ها
  مقررات این فصل در موارد زیر اجرا نمی‌شوند:
  • در مورد وسایل نقلیه‌ای که در کشورهایی به غیر از کشورهای دفاتر موضوع مقررات این فصل ثبت شده‌اند و برای آنها یک کارت سبز توسط عضوی از هریک از این دفاتر واگذار شده است. در صورت وقوع یک تصادف مربوط به وسیله نقلیه‌ای که برای آن کارت سبزی صادر شده، دفتر مربوطه باید بر طبق قوانین مقرر در فصل 2 عمل کند.
  • در مورد وسایل نقلیه متعلق به افراد خاص، مشروط به اینکه کشوری که آن وسیله نقلیه در آنجا ثبت شده است، در کشورهای دیگر یک مرجع یا نهاد مسئول را به منظور جبران غرامت زیان‌دیدگان مطابق با شرایطی که در کشور محل وقوع تصادف حاکم است، تعیین شده باشد.
  • انواع مخصوصی از وسایل نقلیه به وسایل نقلیه خاص، با پلاک ویژه که استفاده از آنها را در حمل و نقل بین‌المللی مشروط می‌کند که این امر بر اساس قانون کشور میزبان در دست داشتن یک کارت سبز یا یک بیمه‌نامه مرزی معتبر انجام می‌شود. 
    فهرست وسایل نقلیه مورد اشاره در مواد 1202 و 1203 همراه با فهرست مراجع یا نهادهایی که در کشورهای دیگر تعیین شده‌اند، به وسیله هر کشور طراحی و توسط دفتر هر کشور به شورای دفاتر اعلام خواهد شد.
• ماده 13ـ تأیید قلمروی که یک وسیله نقلیه معمولاً در آنجا مستقر است

  هر درخواستی که برای تأیید قلمرویی که یک وسیله نقلیه معمولاً در آنجا مستقر است و به وسیله دفتر کشور محل وقوع تصادف یا توسط هر نماینده‌ای که به این منظور تعیین شده و از طریق نمابر یا پست الکترونیک به یک دفتر ارسال شده، طی مدت سه ماه از تاریخ درخواست، یک پاسخ مشخص داده خواهد شد.
  درصورتی‌که چنین پاسخی دریافت نشود، این‌گونه تلقی‌خواهدشد که وسیله نقلیه موردنظرمعمولاً درقلمرو آن دفتر مستقر است.

• ماده 14ـ دوره ضمانت

  دفاتر می‌توانند مدت ضمانتی را که تحت ماده 10 در موارد زیر می‌دهند محدود کنند:

  • در مورد وسایل نقلیه‌ای که پلاکهای ثبتی موقتی دارند که طرح و شکل آن قبلاً به شورای دفاتر اعلام شده است. در چنین مواردی، دوره ضمانت تا دوازده ماه بعد از تاریخ انقضای اعتبار مندرج در پلاک وسیله نقلیه مذکور، اعمال خواهد شد.
  • در مورد هروسیله نقلیه‌دیگری که مشمول قراردادهای دوجانبه منعقده بادیگردفاترشده وبه شورای دفاتر اعلام شده باشد.
• ماده 15ـ اعمال یک جانبه ضمانت بر اساس فرض پوشش بیمه‌ای

  غیر از مواردی که قانون اجازه ندهد دفاتر می‌توانند با هر درخواست یک جانبه برای اعمال مفاد این فصل در زمینه روابط دوجانبه‌شان، موافقت کنند.

• فصل 4 - قوانین حاکم بر قراردادهای منعقد شده فیمابین دفاتر بیمه ‌گران ملی (مقررات اجباری)

مقررات این فصل هنگامی اجرا می‌شود که روابط دفاتر طرفین قرارداد بر مبنای فرض پوشش بیمه‌ای همراه با استثنائات مشخص باشد.

• ماده 16ـ قراردادهای دو جانبه
  شروط
  • دفاتر می‌توانند بین خودشان قراردادهای دو جانبه‌ای منعقد کنند که به موجب آن متعهد شوند که در زمینه روابط دوجانبه خود از مقررات اجباری و مقررات اختیاری مذکور در این آیین‌نامه داخلی پیروی نمایند.
  • این قراردادها در سه نسخه به وسیله طرفین قرارداد امضاء شده و هریک از آنان یک نسخه از آن را نزد خود نگه خواهد داشت. نسخه سوم به شورای دفاتر ارسال خواهد شد تا بعد از مشاوره با طرف‌های مربوطه، تاریخ شروع قرارداد به ایشان اعلام شود.
  • این قراردادها شامل شروط زیر هستند:
    • شناسایی دفاتر طرفین قرارداد، ذکر وضعیت آنان به عنوان اعضای شورای دفاتر و ذکر قلمرویی که در آنجا ذیصلاح هستند.
    • تعهد آنان مبنی بر پیروی کردن از مقررات اجباری این آیین‌نامه داخلی.
    • تعهد آنان مبنی بر پیروی کردن از مقررات اختیاری که متقابلاً انتخاب کرده و در مورد آنها توافق کرده‌اند.
    • اختیارات متقابلی که این دفاتر به نام خود و از طرف اعضایشان اعطاء کرده‌اند تا برای تسویه عادی خسارت به طور مسالمت‌آمیز یا پذیرش ابلاغ قانونی احتمالی از مراجع قضایی رسمی و غیررسمی که منجر به پرداخت خسارت ناشی از هر تصادف در حوزه نفوذ و در راستای هدف این آیین‌نامه داخلی است انجام گردند.
    • نام محدود بودن دوره قرارداد، به حق هریک از طرفین قرارداد برای خاتمه دادن دوره مذکور بعد از یک اخطار دوازده ماهه که این موضوع به طور همزمان به طرف دیگر قرارداد و به شورای دفاتر اعلام می‌شود.
    • فسخ یا تعلیق خود به خود قرارداد هم در صورت خاتمه فعالیت دفتر به عنوان عضو شورای دفاتر یا در صورت تعلیق عضویت دفتر مذکور.
  • یک نمونه از این قرارداد ضمیمه شده است ضمیمه / پیوست شماره 3
• ماده 17ـ استثناء
  • در جهت تعدیل ماده 16، دفاتر کشورهای عضو منطقه اقتصادی اروپایی، مطابق با ماده 2 دستورالعمل اروپایی 72/166/EEC_ مورخ 24 آوریل 1972، پذیرش متقابل این مقررات داخلی را از طریق یک موافقت ‌نامه چند جانبه اعلام نموده که تاریخ شروع آن از سوی کمیسیون اتحادیه اروپایی با همکاری شورای دفاتر تعیین می‌شود.
  • دفاتر واقع در کشورهای غیر عضو به منطقه اقتصادی اروپایی می‌توانند با رعایت شروط مقرر شده توسط کمیته‌ای که در اساسنامه شورای دفاتر ذیصلاح شناخته شده است به این موافقت‌نامه چند جانبه بپیوندند.

• فصل 5 - رویه اصلاح آیین نامه داخلی (مقررات اجباری)

ماده 18ـ رویه

• 1. انجام هرگونه اصلاحات در این مقررات تحت صلاحیت انحصاری مجمع عمومی شورای دفاتر خواهد بود.
  2. به منظور تعدیل تبصره فوق، انجام هرگونه اصلاحات در مقررات مندرج در فصل 3 تحت صلاحیت انحصاری کمیته‌ای که در اساسنامه شورای دفاتر مشخص شده است، خواهد بود:
     • الف ـ مقرراتی که برای همه دفاتر الزام‌آور است اگرچه عضو این کمیته نباشند، و تصمیم گرفته‌اند فصل3 را در روابط قراردادیشان با دیگر دفاتر اعمال نمایند.
     • ب ـ هرگونه اصلاح در ماده 2ـ4، تحت صلاحیت انحصاری دفاتر مستقر در منطقه اقتصادی اروپا خواهد بود.

• فصل 6 - داوری (مقررات اجباری)

ماده 19ـ شرط داوری

هرگونه اختلاف نظر ناشی از این مقررات داخلی یا مربوط به آنها از طریق داوری مطابق با قوانین داوری UNCITRAL کمیسیون قانون تجارت بین‌الملل سازمان ملل متحدکه هم اکنون در حال اجراست، حل و فصل خواهد شد. 
شورای دفاتر در مورد دستمزد داوران و هزینه‌های قابل مطالبه تصمیم خواهد گرفت. 
مسئولیت تعیین داوران با رئیس شورای دفاتر یا در صورت عدم دسترسی به وی، با رئیس کمیته انتصابات خواهد بود. 
هیأت داوری از سه داور تشکیل خواهد شد.شرح مذاکرات و اقدامات داوران به زبانهای انگلیسی و فرانسه تنظیم خواهد شد.

• فصل 7 - تاریخ اجرا (مقررات اجباری)

ماده 20ـ تاریخ اجرا

این آیین‌نامه در تاریخ اول جولای 2003 قابل اجرا خواهد بود و از این تاریخ جایگزین کلیه موافقت‌نامه‌های یکنواخت و تضمین چند جانبه‌ای خواهد بوند که فیمابین دفاتر امضاء شده است.

منبع : سایت مرکزی بیمه ایران

• توصیه‌نامه شماره 5 که در ژانویه 1945 تصویب شد و ضمیمه شماره 2 قطعنامه مشترک برای تسهیل حمل و نقل جاده‌ای جایگزین آن گردید، به وسیله گروه کاری حمل و نقل جاده ای کمیته ترابری زمینی وابسته به کمیسیون اقتصادی اروپایی ملل متحد تدوین و متن آن تحت عنوان ضمیمه 1 ارائه شده است.
• طبق دستورالعمل مورخ24 آوریل 1972 شورا 72/166 ECC_ که برای نزدیک کردن قوانین مربوط به بیمه مسئولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری کشورهای عضو و اجرای تعهد امور مربوط به بیمه اینگونه مسئولیت‌ها استوار بوده، تحت عنوان ضمیمه شماره 2 ارائه شده است.