بیمه شخص ثالث بیشترین سهم شمارگان و شاید سود مالی را بین خدمات بیمه ای دارد و در این میان گویا برای این صنعت فقط جذب بیمه گذار و کسب سود برای بیمه گر مهم است ولی حقوق مسلم و سوابق مثبت بیمه ای دارندگان بیمه شخص ثالث اهمیتی ندارد.
شرکت های بیمه ای در حالی همیشه داعیه ضرردهی در این بخش را دارند که برای پیشی گرفتن از یکدیگر و کسب سهم بیشتر از بیمه شخص ثالث همیشه در حال رقابت هستند.
تصمیم اخیر بیمه مرکزی، شرکت‌های بیمه، دولت و قوه‌قضائیه برای تثبیت کم و بیش نرخ دیه و بیمه شخص ثالث در سال 94 به نسبت سال گذشته، که بخش عمده‌ای از فعالیت بیمه‌ای کشور را شامل می‌شود می‌تواند از چند منظر برای بسیاری خبری خوب محسوب شود.
1- از دیدگاه مدیریت کلان کشوری، شاید بتوان گفت که یکی از مهمترین نتایج این تصمیم ایجاد فضای تعاملی بهتر بین قوه‌قضائیه و قوه‌مجریه از یکسو
اگرچه بیمه شخص ثالث با اضافه شدن تعهدات دیه از سال 1364 تا کنون تغییر و تحولات متعددی را تجربه نموده است معذالک با توجه به اتمام دوره آزمایشی قانون اصلاحیه قانون بیمه شخص ثالث در سال 1392 و بررسی های به عمل آمده در سال جاری نظرات متعددی از طرف نمایندگان محترم مجلس ، اعضای دولت و مدیران و کارشناسان صنعت بیمه در رسانه های مختلف منعکس گردید به نظر می رسد حداقل طرح دو موضوع ذیل راه را برای منطقی شدن و رفع مشکلات تعیین نرخ و شرایط بیمه شخص ثالث هموار و فراهم نموده است.
تعریف آکچوئری چیست؟
تعریف بیمه
از بیمه تعاریف متعددی به عمل آمده که آَشناترین آن ماده یک قانون بیمه مصوب سال 1316 است که عقد بیمه را این چنین تعریف می‌کند: «بیمه عقدی است که به موجب آن یک طرف تعهد می‌کند در ازاء پرداخت وجه یا وجوهی، از طرف دیگر در صورت وقوع یا بروز حادثه خسارت وارده بر او را جبران نموده و یا وجه معینی بپردازد. متعهد را "بیمه‌گر"، طرف تعهد را "بیمه‌گذار"، وجهی را که بیمه‌گذار به بیمه‌گر می‌پردازد، "حق بیمه" و آنچه را که بیمه می‌شود، "موضوع بیمه" می‌نامند».
در این تعریف عناصر و ارکان اصلی تشکیل دهنده یک قرارداد بیمه، یعنی خطر، حق بیمه و خسارت مشخص می‌شود. در این تعریف، رابطه حقوقی بین بیمه‌گر و بیمه‌گذار به وجود می‌آید و بیمه‌گر تعهداتی را قبول می‌کند که تحت شرایط معینی و در صورت بروز حادثه‌ای که در تعهد او است، زیان ناشی از آن را جبران نماید.
قرارداد بیمه یا بیمه‌نامه
تعریف بیمه‌نامه (Insurance Policy): ماده 2 قانون بیمه می‌گوید: «عقد بیمه و شرایط آن باید به موجب سند کتبی باشد و سند مزبور موسوم به بیمه‌نامه خواهد بود». بیمه‌نامه به منزله سندی دال بر رضایت طرفین به انعقاد قرار داد بوده که با توجه به پیشنهاد بیمه‌گذار و موافقت بیمه‌گر تنظیم و پس از امضاء در اختیار بیمه‌گذار قرار می‌گیرد. در بیمه‌نامه باید مشخصات کامل عوامل و ارکانی که قرارداد بر اساس آن منعقد می‌گردد به وضوح قید شود تا از بروز اختلافات و مشکلات بعدی در روابط بیمه‌گر و بیمه‌گذار جلوگیری گردد.
