جهان بیمه

فهرست
1. چکیده
2. هدف تحقیق
3. مقدمه
4. نگاه سیستمی به مدیریت دولتی
5. الگوی سنتی اداره امور دولت
6. نظریه بوروکراسی وبر
7. کنترل سیاسی در بوروکراسی سنتی
8. مدیریت علمی در الگوی سنتی
9. مشکلات الگوی سنتی
10. وظیفه های مدیریت دولتی
11. مدیریت دولتی نوین
12. محتوای مدیریت دولتی نوین
13. تئوری های اساسی در مدیریت دولتی نوین
14. انتقادهای وارد بر مدیریت دولتی نوین
15. تعریف مدیریت بخش عمومی
16. تعریف مدیریت بخش خصوصی
17. ویژگی های مدیریت بخش عمومی در مقایسه با بخش خصوصی
18. سطوح مدیریت در بخش عمومی
19. رویکردهای مدیریت در بخش عمومی
20. تفاوتهای عمده میان اداره ی امور عمومی و خصوصی
21. تفاوت میان سازمان های دولتی و خصوصی از نظر موسسه ی بروکینگز(Brookings institution)
22. شباهت های سازمان های بخش عمومی و بخش خصوصی
23. خصوصی سازی
24. نتیجه گیری
25. منابع 

چکیده
مدیریت دولتی نوین را برخی از صاحب نظران نوعی پارادایم جهانی یا فلسفه اداری عده ای دیگر انقلابی در مدیریت بخش دولتی برخی نوعی تئوری و تعدادی یکی از مدلهای اصلی انجام اصلاحات در مدیریت امور عمومی و جمعی رویکردی نوین در اداره ی عمومی می دانند که به هر حال به پدیده ای جهانی در نظام های مدیریتی حاکم بر بخش عمومی تبدیل شده است، به طوریکه تعدادی از صاحب نظران مدیریت دولتی نوین را مدیریت حاکم غالب در سطح جهانی می دانند. با توجه به اینکه برخی صاحب نظران آن را پارادایم تلقی نمی کنند و نوعی جهت گیری استراتژیک محسوب کرده اند. . مدیریت نوین دولتی، مجموعه ای از ایده ها و ابزارها را برای دولت ها پیشنهاد می کند تا آنها با استفاده از آن امورات بخش دولتی را پیش ببرند. ایده اصلی آن به کارگیری قراردادهای قانونی خصوصی برای خدمات بخش دولتی است. آنچه مدیریت نوین دولتی مدعی آن است بر دو نکته استوار است نخست، بوروکراسی شیوه مؤثری برای اداره بخش دولتی نیست. دوم، براساس مدیریت نوین دولتی قراردادگرایی پاسخی مناسب به این سؤال است که به جای قوانین حکومتی و تعدیل بودجه ای چه چیزی باید به کار گرفته شود.با توجه به نگاه گسترده این پارادایم در مدیریت دولتی به پیمان سپاری امور به بخش خصوصی در این تحقیق ما ابتدا به بررسی سیستم مدیریت دولتی نوین می پردازیم سپس تفاوت و تشابهات مدیریت بخش عمومی و خصوصی را بیان خواهیم کرد. 

چکیده:
در این نوشتار سعی شده است با ارایه تعاریفی از اطلاعات، فناوری اطلاعات و شرایط فناوری اطلاعات از یک سو و نحوه تدوین استراتژیها در یک سازمان و الزامات و بایسته های تدوین استراتژی و با برسی مراحل مختلف تدوین استراتژی از سوی دیگر، به نقش فناوری اطلاعات و تاثیری که در مراحل مختلف تدوین استراتژی می توانند داشته باشند بپردازیم. همچنین نیازهای سطوح مختلف مدیریتی به اطلاعات و فناوری اطلاعات و مشخصه های اطلاعات مناسب برای هر یک از این سطوح، و نقش فناوری اطلاعات در تولید اطلاعات مناسب برای سطح عالی مدیریتی و مدیر ارشد سازمان که وظیفه تدوین استراتژی را بر عهده دارد، مورد بررسی و مداقه قرار گرفته است. 

مقدمه : تجارت از گذشته های دور بین اقوام مختلف بشر رواج داشته است اما ضعف در ارتباطات، اولا علم به وجود کالاهای مورد نیاز و ثانیا توان دسترسی به آن را کاهش میداد. در واقع تجارت زیر سایه سنگین ضعف در ارتباط، محدود به یک ناحیه جغرافیایی و یا کالاها و مسیرهای خاص میشد. امروزه با پیشرفت ارتباطات و به کار گیری فناوری های نوین در این حیطه انسان نه تنها با کمبود اطلاعات مواجه نیست بلکه بمباران اطلاعاتی و ضعف در پردازش این اطلاعات به مشکل جدیدی تبدیل شده است. با چند کلیک در اینترنت میتوان از وجود کالاهای مورد نیاز در سراسر جهان آگاهی یافت زمینه تجارت آن به هر نقطه دیگر از جهان را فراهم کرد. ارتباطات گسترده بازارها را تحت تاثیر قرار داده است و رقابت را برای بازارها به همراه داشته است. در بازار رقابتی دیگر تمرکز بر تولید و فروش محصولات اهداف سازمان ها و مشتریان را براورده نمیکرد. بدین ترتیب مفاهیمی مانند مشتری گرای و بازاریابی پا به عرصه وجود نهاد. در این مقاله بر آنیم تا با مروری بر سیر رشد ارتباطات به بررسی تفاوت های تجارت و بازاریابی در صد سال گذشته بپردازیم.
کلید واژگان :
تجارت ، بازاریابی، ارتباطات بازاریابی، تولید گرایی ، فروش گرایی ، مشتری گرایی 

در ادبیات استراتژی، چند استراتژی عمومی وجود دارد که استراتژی شرکت‌ها را می‌توان بر آنها منطبق ساخت. مبنای این دسته‌بندی بر اساس ارزشی است که سازمان به ذی‌نفعان خود ارایه می‌کند. با در نظر گرفتن منابع محدود سازمان‌ها ـ مانند سرمایه‌های انسانی، منابع مالی، دانش سازمانی و ... ـ   سازمان‌ها نمی‌توانند و «نباید» در همه فرایندهای خود سرآمد باشند و همه خواسته‌های مشتریان خود را محقق سازند. به عبارتی استراتژی سازمان است که تعیین می‌کند تمرکز اصلی سازمان و اولویت‌بندی فعالیت‌هایش برای ارایه خدمات مطلوب، باید در راستای چه چیزی باشد.

صنعت بیمه در سطح دنیا یکی از صنایع گسترده، پیچیده و حیاتی می باشد. در قرن حاضر فعالیتهای اقتصادی به نحوی شکل گرفته که تداوم آن بدون پشتوانه بیمه ای سخت تحت تاثیر قرار می گیرد. صنعت مذکور سالانه حجم ارزشی قابل توجهی را به خود اختصاص می دهد. حجم مذکور در سال 2000 به 2444 میلیارد دلار می رسد که در مقایسه با حجم سایر فعالیتهای اقتصادی حجم بسیار قابل توجهی می باشد. 

یمه الکترونیکی چیست؟ تاریخچه رشد آن در ایران و دیگر نقاط جهان چگونه بوده است؟ 

بیمه الکترونیکی چیست؟ تاریخچه رشد آن در ایران و دیگر نقاط جهان چگونه بوده است؟ مزایا، مشکلات، آثار و موانع رشد بیمه الکترونیک چیست؟ این مجموعه پرسش هایی است که قصد داریم در این مقاله درباره آن صحبت کنیم.بیمه الکترونیکی E Insurance به معنای عام به عنوان کاربرد اینترنت و فناوری اطلاعات در تولید و توزیع خدمات بیمه ای اطلاق می شود و در معنای خاص، آن را می توان به عنوان تامین یک پوشش بیمه ای از طریق بیمه نامه ای دانست که به صورت آنلاین درخواست، پیشنهاد، مذاکره و قرارداد آن منعقد می شود. 
فناوری اطلاعات و بیمه مجازی 
استفاده از فناوری اطلاعات به عنوان یکی از کانال های توزیع نه تنها در صنعت بیمه بلکه در دیگر صنایع در جهان در دستور کار قرار دارد.مزایای استفاده از فناوری اطلاعات باعث شده است بخش عظیمی از سرمایه گذاری های بیمه گران در این حوزه به کار گرفته شود. از دید بیمه گران دنیا باید فناوری اطلاعات جایگزین روش سنتی فروش بیمه شود و به عنوان یک کانال توزیع در کنار دیگر کانال های مرتبط قرار گیرد. از نتایج به کارگیری صنعت بیمه الکترونیک در شرکت ها و سازمان ها می توان به این موارد اشاره کرد: 

مقدمه
تمامی بیمه گران بزرگ جهان به این نتیجه رسیده اند که اصولا داشتن اخلاق حرفه ای یک برد است، در صورتی که در برخی از موارد بعضی بیمهگران این احساس را دارند که اخلاق حرفه ای سبب زیان آن ها می گردد. بارها ما در مطالعات می بینیم که در کشورهایی که دارای صنعت بیمهپیشرفته ای هستند، اخلاق حرفه ای هم پیشرفته تر می شود و بیمه گران برای حفظ بازارهای خود بیشتر به اخلاق حرفه ای متکی اند. 
ما وقتی از اخلاق صحبت می کنیم، از حوزه مدیریت و قوانین و مقررات پا فراتر می گذاریم؛ کنترل سازمان را به خود کنترلی و خودانضباطی حرکت می دهیم و درنهایت به سمت فرهنگ فرهیختگی و ترجیح منافع دیگران بر منافع خود حرکت می کنیم. در صنعت بیمه کشور ما، در این باره زیاد سخن گفته می شود و سندیکای بیمه گران و نمایندگی های بیمه نیز برای این مقوله ارزش بسیاری قائل هستند، ولی نکته مهم این است که ما باید به آن ها جامه عمل هم بدهیم. در اخلاق حرفه ای مشکلی که همه بیمه گران با آن روبه رو هستند، بحث ضمانت اجراست. آیا ضمانت اجرایی برای تحقق انتظاراتی که ما از صنعت بیمه کشور داریم تحت عنوان اخلاق حرفه ای وجود دارد یا خیر؟ اگر این تشکل شکل گیرد و انتخاببیمه گران و نمایندگی های بیمه و به طور کلی شبکه فروش بیمه های بازرگانی بر اساس ضابطه ای بسیار قدرتمندتر باشد و کنترل های منظمی هم در زمینه فعالیت هایی که انجام می دهند توسط سازمان های مستقلی صورت بگیرد در آن صورت اخلاق حرفه ای بارور می شود. در غیر این صورت، ما باید همه چیز را قانونمند کنیم و آن وقت دیگر اخلاق حاکم نیست، بلکه قانون حاکم است. 

بیمه الکترونیکی (e-Insurance) به معنای عام به عنوان کاربرد اینترنت و فنّاوری اطّلاعات (IT) در تولید و توزیع خدمات بیمه ‎ای اطلاق می‎گردد و در معنای خاص بیمه الکترونیکی را می‎توان به عنوان تأمین یک پوشش بیمه ‎ای از طریق بیمه ‎نامه ‎ای است که به طور برخط (online) درخواست، پیشنهاد، مذاکره و قرارداد آن منعقد می‎گردد. با اینکه پرداخت حق ‎بیمه، توزیع بیمه‎ نامه و پردازش پرداخت خسارت می‎تواند online انجام گیرد در برخی کشورها محدودیت‎های مقرراتی (نظارتی) و تکنیکی (فنی) ممکن است اجازه انجام کاملاً الکترونیکی عملیات را ندهد. اما در سطح جهانی برای پشتیبانی از تحقق پرداخت حق ‎بیمه و توزیع بیمه ‎نامه به صورت online مقررات بطور مداوم در حال اصلاح هستند.

 بیمه عمر چیست

بیمه عمر نوعی از بیمه است که شما میتوانید با پرداخت مبلغی بصورت ماهیانه ، سه ماه ، شش ماهه ، سالیانه و یا یکجا و مدت انتظاری ( بیش از 5 سال ) علاوه بر دریافت سرمایه ای قابل توجه بعنوان اصل و سود از امتیازات زیادی برخوردار شوید . 

انواع بیمه عمر کدام است ؟ 

بیمه عمر و پس انداز - بیمه نوزادان ، کودکان ، نوجوانان - بیمه عمر جامع زندگی - بیمه تمام عمر - بیمه عمر زمانی - حامی ( هزینه های کفن و دفن)بیمه جهیزیه - بیمه مهریه و ....

بیمه، ریسک پذیری را که لازمه بروز خلاقیت انسانی است محاسبه و با انجام عملیاتی، عواقب ناگوار مالی آن را توزیع و آلام و آسیب های مردم را به حداقل کاهش می دهد.
     همچنین با استفاده از منابع مالی اندوخته شده، در رونق اقتصادی جامعه مشارکت می کند. عمر بیمه در ایران کوتاه است و عملیات آن حدود یکصد سال پیش با تاسیس چند دفتر نمایندگی به وسیله شرکت های بیمه اروپایی آغاز شد. ادامه فعالیت آنها در بازار بیمه ایران با اقبال بخشی از جامعه شهری به سودآوری رسید، به این دلیل سالانه مقداری ارز از کشور خارج می شد. دکتر آقایان اولین مدیرعامل بیمه ایران که پیش از آن به عنوان وکیل دعاوی و کارمند یکی از دفاتر بیمه خارجی در تهران خدمت می کرد، می گوید: «در سنه 1310 فکر کردم اگر یک